Scenariusz sytuacji edukacyjnych na środę (17.11.21 )
Temat dnia: Impresja plastyczna na temat praw
- Zabawy przy piosence Kundelek Felek.
Ref.: Kundelek Felek ma nos jak kartofelek.
Ma uszy jak miotełki, pazurki jak widełki.
I takie wielkie, gorące serce Felek ma,
że wielką miłość wszystkim z niego da! (bis)
Kundelek Felek często się smuci,
że jego pani do domu nie wróci.
I bardzo tęskni, i wciąż pamięta,
bo takie właśnie są wszystkie zwierzęta.
Ref.: Kundelek Felek...
- Kundelek Felek z radości szczeka
i piłkę goni, gdy ta mu ucieka.
A kiedy burza, deszcz pada z nieba,
to Felka mocno tak przytulić trzeba
III. Kundelek Felek zły bywa czasem
i wtedy warczy jak traktor pod lasem!
Więc szybko podaj mu psie pyszności,
a wtedy miną mu pieskowe złości.
Choć nic nie mówią nasze zwierzaki,
to chcą opieki i twojej uwagi.
Bo każde czuje swego człowieka,
kocha i tęskni, i zawsze czeka.
https://www.facebook.com/watch/?v=3944822205537043
Rozmowa na temat tekstu piosenki.
N. zadaje dzieciom pytania:
− Jakiego pieska nazywamy kundelkiem?
− Jak wygląda bohater naszej piosenki?
− Jak zachowuje się kundelek Felek?
− W jaki sposób należy opiekować się domowym zwierzątkiem?
− Dlaczego musimy dbać o naszego domowego przyjaciela?
− Gdyby Felek potrafił mówić, to co chciałby nam powiedzieć?
• Ćwiczenia emisyjne na sylabach: hau, miau, tiu.
• Mój przyjaciel pies – improwizacje muzyczne.
Rodzic śpiewa tekst Bożeny Formy na wymyślonej przez siebie melodii. Dziecko powtarza za R.
Mam małego pieska,
w mym pokoju mieszka.
Chociaż kundelki różnie wyglądają,
są bardzo mądre i szybko biegają.
Później dziecko wymyśla melodię do proponowanych tekstów.
• Opowieść ruchowa – Poranny spacer – rozwijająca umiejętność obrazowania
tekstu Bożeny Formy ruchem.
Instrument dostępny w domu lub łyżki.
Dziecko słucha opowiadania czytanego przez R. i obrazuje je ruchem. Pomoc stanowi instrument.
Marcin ma psa Felka. Spędza z nim bardzo dużo czasu. Każdego dnia wczesnym rankiem idą na
długi spacer (dziecko maszeruje w rytmie wystukiwanym na instrumencie). Wchodzą do parku.
Felek zaczyna biec, merdając wesoło ogonem (delikatne uderzenia w instrument– dziecko swo-
bodnie biega na palcach; mocniejsze uderzenia – zatrzymuje się i wykonuje ruchy naśladujące merdanie ogonem). Nagle widzi wiewiórkę. Chce ją dogonić. Wiewiórka jest bardzo zwinna. Fik, mik, kilka skoków i już jest na drzewie. Wspina się coraz wyżej i wyżej.
Zwinnie przeskakuje z gałęzi na gałąź (potrząsanie instrumentem– dziecko przeskakuje z nogi
na nogę; miarowe uderzenia w instrument – przechodzi do przysiadu i zgodnie z rytmem
stopniowo powraca do pozycji stojącej; ponowne potrząsanie instrumentem– przeskakuje
z nogi na nogę). Niestety, Felek tak nie potrafi. Przysiada na chwilę, po czym biegnie dalej (delikatne uderzenia w instrument – swobodnie biega na palcach).
(Przerwa w grze na instrumencie. Po chwili widzi jeża, który zwija się w kolczastą kulę (pocieranie o dłonie)– przykuca, opuszcza nisko głowę. Felek głośno szczeka i bacznie mu się przygląda.
Wie, że ostre igły jeża są niebezpieczne, dlatego odchodzi (mocne uderzenie w instrument – prze-
chodzi do stania, naśladuje szczekanie; miarowe uderzenia w instrument – spokojnie maszeruje).
Tuż obok szeleszczą gałęzie krzewów i przed Felkiem pojawia się zając. Przez dłuższą chwilę
spoglądają na siebie, stojąc w bezruchu (dziecko zatrzymuje się w bezruchu). Nagle zając zaczyna
uciekać. Jest szybki i bardzo zwinny. Felek próbuje go dogonić, lecz to nie jest łatwa sprawa. Zając znika między krzakami (mocne uderzenie, potrząsanie instrumentem – swobodny bieg
w określonym kierunku; dźwięki coraz cichsze i wolniejsze – dziecko biegaj coraz wolniej, przechodzi do leżenia na boku).
Felek jest bardzo zmęczony. Kładzie się w miękkiej trawie, zamyka oczy. Jego łapy, ogon, głowa
odpoczywają. Głęboko oddycha i zapada w drzemkę.
• Zabawa pobudzająco-hamująca – Psie smakołyki.
Dziecko wykonuje z rodzicem szablony kości: duże, średnie, małe – po dwa każdego rodzaju,
3 kartki A4
Rodzic rozkłada w dowolnych miejscach pokoju kartki. Na każdej kartce kładzie szablony kości: duże, średnie, małe – po dwa każdego rodzaju (wycięte wcześniej przez dziecko )
Dziecko swobodnie maszeruje między kartkami w rytmie piosenki Kundelek Felek. Na prze-
rwę w muzyce zatrzymuje się. Wykonuje polecenia zgodnie z umową:
- klaśnięcie w dłonie – dziecko bierze dużą kość,
- uderzenie o uda – dziecko bierze średnią kość,
- pstryknięcie – dziecko bierze małą kość.
Dziecko układa przed sobą szablony kości zgodnie z ustaleniami. Na każdy sygnał wybiera jedną kość. Na zakończenie przelicza ułożone kości.
- Ilustrowanie wybranego prawa dzieci
https://www.youtube.com/watch?v=f4tbWJo02q4
Po obejrzeniu filmiku dziecko próbuje zilustrować wybrane prawo.